มิตรแท้ ๔
เพื่อนตาย เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเพื่อนอย่างจริงใจโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นมิตรที่หวังดี มีสิ่งดี ๆ ให้กันด้วยความจริงใจ
๑.มิตรมีอุปการะ คอยคุ้มครองป้องกันเพื่อนของตน ทั้งเป็นที่พึ่งของเพื่อนได้ และเพื่อนก็พึ่งได้
- ป้องกันเพื่อนผู้ประมาท
- ป้องกันทรัพย์สมบัติของเพื่อนผู้ประมาท
- เมื่อมีภัยเป็นที่พึ่งพำนักได้
- เมื่อมีธุระ ช่วยออกทรัพย์ให้เกินกว่าที่ออกปาก แม้แต่ชีวิตเรายังสละได้
๒.มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ เพื่อนสนิทเหมือนญาติ ไว้วางใจกัน คอยช่วยเหลือเกื้อกูล
- บอกความลับแก่เพื่อน ต่างฝ่ายต่างเผยความลับของตนแก่เพื่อน ถ้าความลับนั้นมีจุดอ่อนหรือปมด้อยก็ช่วยกันแก่ไข และ เป็นการให้ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน
- ปิดความลับของเพื่อน ไม่ให้ผู้อื่นรู้
- ไม่ละทิ้งยามวิบัติ เมื่อเวลาที่เพื่อนตกทุกข์ได้ยากก็คอยช่วยเหลือไม่ละทิ้ง
- แม้ชีวิตก็อาจสละแทนได้
๓.มิตรแนะนำประโยชน์ เพื่อนที่คอยแนะนำแต่ในทางที่ดี มีลักษณะเหมือนครู
-ห้ามไม่ให้ทำชั่ว
-แนะนำให้ทำแต่ความดี
-ให้ฟังในสิ่งที่ยังไม่เคยทำ
-บอกไปสู่อนาคตอันสดใส ด้วยการแสวงหาความรู้หรือปัญญา
๔.มิตรมีความรักใคร่ ได้แก่ เพื่อนประเภทสหาย มีลักษณะสำคัญ ๔ ประการคือ
-ทุกข์ ทุกข์ ด้วย or ไม่ยินดีด้วยความเสื่อมของเพื่อน
-สุข สุข ด้วย or ยินดีด้วยความเจริญของเพื่อน
-โต้เถียงผู้ที่ติเตียนเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนอื่นติเตียนเพื่อนของเรา ไม่ว่าต่อหน้าและลับหลัง ก็ช่วยพูดจาชี้แจงให้เข้าใจซึ่งกันและกัน เพื่อนไม่ให้เพื่อนเสียหาย
-รับรองคนพูดสรรเสริญเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนพูดจาชมเชยเพื่อนก็พูดจาสนับสนุน--------------------------------------------------------------------------------
-- เราจะไปมองแต่ผู้อื่นก็ไม่ได้ ตัวเราเองก็ต้องทำตัวให้เป็นมิตรแท้สำหรับผู้อื่นที่ได้คบหากันด้วย
มิตรเทียม ๔
๑.คนปอกลอก คนประเภทนี้ไม่ใช่มิตรแต่แสดงตัวว่าเป็นมิตร ซึ่งหวังผลประโยชน์จากคนที่คบด้วย
-คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
-เป็นคนเสียให้น้อย แต่คิดเอาให้ได้มาก
-มีภัยเห็นแก่ตัวไม่ยอมช่วยเหลือใคร แต่เมื่อตนประสบปัญญาแล้วจึงมาแกล้งแสดงตัวเป็นมิตร
-เป็นคนคบเพื่อนเพราะเห็นแก่ประโยชน์ของตัว
๒.คนดีแต่พูด พูดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
-เก็บของล่วงแล้วมาปราศรัย(พูด) คือ พวกที่คอยเรียกร้องความสนใจ ส่วนใหญ่แล้วจะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตมาพูด
-อ้างเอาของที่ยังไม่มีมาปราศรัย คือ พวกที่ชอบพูดในเรื่องของอนาคต พูดในทำนองการพยากรณ์ ทำตัวเป็นผู้รอบรู้
-สงเคราะห์ด้วยสิ่งที่หาประโยชน์มิได้ คือ ถ้าช่วยเหลือคนที่คบกันอยู่ก็จะช่วยเหลือแบบเล่น ให้สิ่งที่ไม่มีประโยชน์
-ออกปากพึ่งมิได้ เมื่อเพื่อนต้องการพึ่งเพราะมีความเดือดร้อนบางอย่าง ก็บ่ายเบี่ยงแบ่งรับแบ่งสู้
๓.คนหัวประจบ เป็นคนที่คอยตามใจเพื่อน ให้เพื่อนเป็นผู้นำส่วนตนนั้นทำตัวเป็นผู้ตาม เพราะหวังผลประโยชน์ไม่ว่าสิ่งใดก็สิ่งหนึ่ง
-จะทำชั่วก็เออออ
-จะทำดีก็เออออ
-ต่อหน้าว่าสรรเสริญ
-ลับหลังนินทาเพื่อน
๔.คนชักชวนในทางฉิบหาย คบเพื่อนเพื่ออาศัยเพื่อนเป็นเครื่องมือหาความสนุกเพลิดเพลิน
-ชักชวนให้ดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
-ชักชวนเที่ยวกลางคืน
-ชักชวนให้มัวเมาในการเล่น
-ชักชวนเล่นการพนัน
๑.มิตรมีอุปการะ คอยคุ้มครองป้องกันเพื่อนของตน ทั้งเป็นที่พึ่งของเพื่อนได้ และเพื่อนก็พึ่งได้
- ป้องกันเพื่อนผู้ประมาท
- ป้องกันทรัพย์สมบัติของเพื่อนผู้ประมาท
- เมื่อมีภัยเป็นที่พึ่งพำนักได้
- เมื่อมีธุระ ช่วยออกทรัพย์ให้เกินกว่าที่ออกปาก แม้แต่ชีวิตเรายังสละได้
๒.มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ เพื่อนสนิทเหมือนญาติ ไว้วางใจกัน คอยช่วยเหลือเกื้อกูล
- บอกความลับแก่เพื่อน ต่างฝ่ายต่างเผยความลับของตนแก่เพื่อน ถ้าความลับนั้นมีจุดอ่อนหรือปมด้อยก็ช่วยกันแก่ไข และ เป็นการให้ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน
- ปิดความลับของเพื่อน ไม่ให้ผู้อื่นรู้
- ไม่ละทิ้งยามวิบัติ เมื่อเวลาที่เพื่อนตกทุกข์ได้ยากก็คอยช่วยเหลือไม่ละทิ้ง
- แม้ชีวิตก็อาจสละแทนได้
๓.มิตรแนะนำประโยชน์ เพื่อนที่คอยแนะนำแต่ในทางที่ดี มีลักษณะเหมือนครู
-ห้ามไม่ให้ทำชั่ว
-แนะนำให้ทำแต่ความดี
-ให้ฟังในสิ่งที่ยังไม่เคยทำ
-บอกไปสู่อนาคตอันสดใส ด้วยการแสวงหาความรู้หรือปัญญา
๔.มิตรมีความรักใคร่ ได้แก่ เพื่อนประเภทสหาย มีลักษณะสำคัญ ๔ ประการคือ
-ทุกข์ ทุกข์ ด้วย or ไม่ยินดีด้วยความเสื่อมของเพื่อน
-สุข สุข ด้วย or ยินดีด้วยความเจริญของเพื่อน
-โต้เถียงผู้ที่ติเตียนเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนอื่นติเตียนเพื่อนของเรา ไม่ว่าต่อหน้าและลับหลัง ก็ช่วยพูดจาชี้แจงให้เข้าใจซึ่งกันและกัน เพื่อนไม่ให้เพื่อนเสียหาย
-รับรองคนพูดสรรเสริญเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนพูดจาชมเชยเพื่อนก็พูดจาสนับสนุน--------------------------------------------------------------------------------
-- เราจะไปมองแต่ผู้อื่นก็ไม่ได้ ตัวเราเองก็ต้องทำตัวให้เป็นมิตรแท้สำหรับผู้อื่นที่ได้คบหากันด้วย
มิตรเทียม ๔
๑.คนปอกลอก คนประเภทนี้ไม่ใช่มิตรแต่แสดงตัวว่าเป็นมิตร ซึ่งหวังผลประโยชน์จากคนที่คบด้วย
-คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
-เป็นคนเสียให้น้อย แต่คิดเอาให้ได้มาก
-มีภัยเห็นแก่ตัวไม่ยอมช่วยเหลือใคร แต่เมื่อตนประสบปัญญาแล้วจึงมาแกล้งแสดงตัวเป็นมิตร
-เป็นคนคบเพื่อนเพราะเห็นแก่ประโยชน์ของตัว
๒.คนดีแต่พูด พูดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
-เก็บของล่วงแล้วมาปราศรัย(พูด) คือ พวกที่คอยเรียกร้องความสนใจ ส่วนใหญ่แล้วจะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตมาพูด
-อ้างเอาของที่ยังไม่มีมาปราศรัย คือ พวกที่ชอบพูดในเรื่องของอนาคต พูดในทำนองการพยากรณ์ ทำตัวเป็นผู้รอบรู้
-สงเคราะห์ด้วยสิ่งที่หาประโยชน์มิได้ คือ ถ้าช่วยเหลือคนที่คบกันอยู่ก็จะช่วยเหลือแบบเล่น ให้สิ่งที่ไม่มีประโยชน์
-ออกปากพึ่งมิได้ เมื่อเพื่อนต้องการพึ่งเพราะมีความเดือดร้อนบางอย่าง ก็บ่ายเบี่ยงแบ่งรับแบ่งสู้
๓.คนหัวประจบ เป็นคนที่คอยตามใจเพื่อน ให้เพื่อนเป็นผู้นำส่วนตนนั้นทำตัวเป็นผู้ตาม เพราะหวังผลประโยชน์ไม่ว่าสิ่งใดก็สิ่งหนึ่ง
-จะทำชั่วก็เออออ
-จะทำดีก็เออออ
-ต่อหน้าว่าสรรเสริญ
-ลับหลังนินทาเพื่อน
๔.คนชักชวนในทางฉิบหาย คบเพื่อนเพื่ออาศัยเพื่อนเป็นเครื่องมือหาความสนุกเพลิดเพลิน
-ชักชวนให้ดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
-ชักชวนเที่ยวกลางคืน
-ชักชวนให้มัวเมาในการเล่น
-ชักชวนเล่นการพนัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น